କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ କଡା ପଦକ୍ଷେପ ପରେ ଦେଶରେ ନକ୍ସଲମାନେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଉଛନ୍ତି । ଯେଉଁମାନେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରୁନାହାଁନ୍ତି ସେମାନେ ସୁରକ୍ଷା ଗୁଳିରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରୁଛନ୍ତି । ସରକାରଙ୍କ ଏଭଳି ପଦକ୍ଷେପରେ ନକ୍ସଲ ପ୍ରବଣ ଜିଲ୍ଲା କମି କମି ଚାଲିଛି । ଏବେ ମାତ୍ର ତିନୋଟି ଜିଲ୍ଲାରେ ନକ୍ସଲ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଚାଲିଥିବା ସରକାରଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ କୁହାଯାଇଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ କେବଳ ଛତିଶଗଡ଼ର ବିଜାପୁର, ସୁକମା ଏବଂ ନାରାୟଣପୁର ବାମପନ୍ଥୀ ଉଗ୍ରବାଦ (ଏଲ. ଡବ୍ଲ୍ୟୁ. ଇ.) ଦ୍ୱାରା ସର୍ବାଧିକ ପ୍ରଭାବିତ ଜିଲ୍ଲା ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ।
ବର୍ତ୍ତମାନ କେବଳ ୧୧ଟି ଜିଲ୍ଲା ବାମପନ୍ଥୀ ଉଗ୍ରବାଦ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ଅଛି। ମୋଦୀ ସରକାର ୨୦୨୬ ମସିହା ମାର୍ଚ୍ଚ ୩୧ ତାରିଖ ସୁଦ୍ଧା ନକ୍ସଲ ସାଫ କରିବେ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିଛନ୍ତି ।
କେନ୍ଦ୍ର ଗୃହ ମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀ ଅମିତ ଶାହଙ୍କ ମାର୍ଗଦର୍ଶନରେ ପରିଚାଳନାଗତ ସଫଳତା ଚଳିତ ବର୍ଷ ସମସ୍ତ ପୂର୍ବ ରେକର୍ଡକୁ ଅତିକ୍ରମ କରିଛି, ଯେଉଁଥିରେ ସିପିଆଇ (ମାଓବାଦୀ) ସାଧାରଣ ସମ୍ପାଦକ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ୮ ଜଣ ପଲିଟବ୍ୟୁରୋ/କେନ୍ଦ୍ରୀୟ କମିଟି ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସମେତ ୩୧୨ ଜଣ ବାମପନ୍ଥୀ ଉଗ୍ରବାଦୀ କ୍ୟାଡରଙ୍କୁ ନିପାତ କରାଯାଇଛି ।
ଦିଆଯାଇଛି। ୮୩୬ ଜଣ ଏଲ୍.ଡବ୍ଲ୍ୟୁ.ଇ. କର୍ମୀଙ୍କୁ ଗିରଫ କରାଯାଇଛି ଏବଂ ୧,୬୩୯ ଜଣ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରି ମୁଖ୍ୟଧାରାରେ ସାମିଲ ହୋଇଛନ୍ତି। ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରିଥିବା ନକ୍ସଲମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ପଲିଟ୍ ବ୍ୟୁରୋର ସଦସ୍ୟ ଏବଂ ଜଣେ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ କମିଟିର ସଦସ୍ୟ ଅଛନ୍ତି।
ମୋଦୀ ସରକାରଙ୍କ ଅଧୀନରେ, ଜାତୀୟ କାର୍ଯ୍ୟ ଯୋଜନା ଏବଂ ନୀତିର କଠୋର କାର୍ଯ୍ୟକାରିତା ମାଧ୍ୟମରେ ନକ୍ସଲ ବିପଦର ମୁକାବିଲା କରିବାରେ ଅଭୂତପୂର୍ବ ସଫଳତା ହାସଲ କରାଯାଇଛି, ଯାହା ଏକ ବହୁମୁଖୀ ଆଭିମୁଖ୍ୟର ପରିକଳ୍ପନା କରିଛି। ଜାତୀୟ କାର୍ଯ୍ୟ ଯୋଜନା ଏବଂ ନୀତିରେ ସଠିକ୍ ଗୁଇନ୍ଦା ଆଧାରିତ ଏବଂ ଲୋକ ଅନୁକୂଳ ବାମପନ୍ଥୀ ଉଗ୍ରବାଦ (ଏଲ.ଡବ୍ଲ୍ୟୁ.ଇ.) ମୁକାବିଲା କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ। ଏହି ପଦକ୍ଷେପଗୁଡ଼ିକ ସହିତ ସୁରକ୍ଷା ଶୂନ୍ୟ ଥିବା ଅଞ୍ଚଳକୁ ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ କରିବା, ଶୀର୍ଷ ନେତା ତଥା ତୃଣମୂଳ କର୍ମୀଙ୍କୁ ଟାର୍ଗେଟ କରିବା, ଘୃଣ୍ୟ ବିଚାରଧାରାର ମୁକାବିଲା କରିବା, ଭିତ୍ତିଭୂମିର ଦ୍ରୁତ ବିକାଶ ଏବଂ କଲ୍ୟାଣକାରୀ ଯୋଜନାଗୁଡ଼ିକର ପରିପୂର୍ଣ୍ଣତା, ଆର୍ଥିକ ଅବରୋଧ, ରାଜ୍ୟ ଏବଂ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମନ୍ୱୟ ବୃଦ୍ଧି ଏବଂ ମାଓବାଦୀ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ମାମଲାଗୁଡ଼ିକର ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ ଅନୁସନ୍ଧାନ ଏବଂ ବିଚାର କରାଯାଇଥିଲା।
୨୦୧୦ ମସିହାରେ ତତ୍କାଳୀନ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାରତର “ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ସୁରକ୍ଷା ଆହ୍ୱାନ” ବୋଲି କୁହାଯାଉଥିବା ନକ୍ସଲବାଦ ଏବେ ପ୍ରଭାବ ହରାଇଛି । ନେପାଳର ପଶୁପତି ଠାରୁ ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର ତିରୁପତି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏକ ରେଡ୍ କରିଡର ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ନକ୍ସଲମାନେ ଯୋଜନା କରିଥିଲେ। ୨୦୧୩ ରେ, ବିଭିନ୍ନ ରାଜ୍ୟର ୧୨୬ ଟି ଜିଲ୍ଲା ନକ୍ସଲ ସମ୍ବନ୍ଧୀୟ ହିଂସା ରିପୋର୍ଟ କରିଥିଲେ; ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୦୨୫ ସୁଦ୍ଧା, ଏହି ସଂଖ୍ୟା ମାତ୍ର ୧୮ ଟି ଜିଲ୍ଲାକୁ ଖସି ଆସିଥିଲା, ଯେଉଁଥିରେ କେବଳ ୬ ଟି ‘ସର୍ବାଧିକ ପ୍ରଭାବିତ ଜିଲ୍ଲା’ ଭାବରେ ବର୍ଗୀକୃତ ହୋଇଥିଲା ।
